بهزاد فراهانی بازیگر تئاتر و سینما در گفت‌وگو با روزنامه شرق بخشی از خاطرات گذشته‌اش را بازگو کرده که یکی از آنها به خسرو گلسرخی برمی‌گردد.

فراهانی درباره این شاعر و روزنامه‌نگار گفته: «نقدهایی که گلسرخی می‌نوشت، با اسم دامون منتشر می‌شد. من یک نقد از ایشان دارم که در آن مدعی است اگر فراهانی مطالعه کند، یکی از بازیگران پرقدرت ایران‌زمین خواهد شد.»

این بازیگر در ادامه توضیح داده: «توجه من به این نقد آقای گلسرخی بیشتر از خاطراتم با اوست، نه به خاطر اینکه آینده من را پیش‌بینی کرده؛ به‌خاطر اینکه نگاه نقد ایشان را دیگران نداشتند. آقای گلسرخی را تا زمانی که به زندان نیفتاد، مردم و جامعه روشنفکری نمی‌شناخت، چون شخصیت تودار و آرامی بود و بعد از زندان بود که به یک حماسه و اسطوره تبدیل شد. دانشیان هم همین‌طور بود، ما در جریان فیلمی که در شمال به کارگردانی آقای علامه‌زاده می‌ساختیم که بعدا هم توقیف شد، این دوستان را ملاقات کردیم و زمانی بود که درحال طراحی عملیات چریکی بودند. آن‌موقع من جمله کوچکی به گلسرخی گفتم که خسرو حرکت سیاسی‌ بدون جنبش توده‌ای فایده ندارد که زیاد خوشش نیامد و پیشنهاد کاری را که می‌خواستند انجام دهند، نمی‌دانم چه کسی مطرح کرده بود؛ اما این کار از نظر تاکتیک اشکال داشت و تحت تأثیر آمریکای جنوبی بود.»

خسرو گلسرخی که حامی جنبش‌های چریکی مارکسیستی و مخالف سرسخت رژیم پهلوی بود، در سال ۱۳۵۱ به اتهام توطئه برای ترور ولیعهد بازداشت شد و بعد از یک محاکمه جنجالی در سال ۵۲ که از تلویزیون هم پخش شد، همراه با کرامت دانشیان اعدام شد.