آرت دکو سبکی در هنرهای تجسمی است که برای اولین بار در فرانسه پدید آمد.نام آرت دکو برگرفته از عنوان نمایشگاه بین‌المللی هنرهای تزئینی و صنعتی مدرن است که در سال ۱۹۲۵ در پاریس برگزار شد. در سبک آرت دکو هنرمندان ایده‌های مدرن را با هنرهای دستی و مواد اولیه غنی ارزشمند ترکیب کرده و آثاری ارزشمند خلق می‌کنند.
به طور کلی آرت دکو با مدرنیته و لوکس بودن همرا بود و هیچ کدام از آثار این سبک، ارزان قیمت و بی ارزش ارائه نمی‌شد، چرا که مواد اولیه مورد استفاده در آن‌ها اغلب گرانبها بود.
از محورهای اصلی شکل‌گیری جنبش آرت دکو می‌توان به آزادی بیشتر زنان در اجتماع، اقتصاد با ثبات و موفق و پیشرفت‌های کلیدی در فناوری اشاره کرد.آرت دکو درواقع جنبشی علیه سنت‌های دست و پاگیر بود. زنان که حالا حق رای داشتند و حضورشان در جامعه پررنگ‌تر شده بود باید لباس‌های راحت‌تری می‌پوشیدند و از شر ژپون‌ها، کرست‌ها و حجم زیادی از پارچه‌های پرچین رها می‌شدند. اشتغال در میان زنان بیش از پیش و در مشاغلی هم‌طراز مردان از دیگر دلایلی بود که باعث شد بتوانند مانند آن‌ها لباس‌های راحت و سبک بپوشند.
در سبک آرت دکو تاکید بر سادگی سیلوئت‌هاست و برخلاف عصر ویکتوریا با سیلوئت‌های ساعت شنی در این دوره سیلوئت استوانه‌ای پرکاربردترین است. الزامی بر بلند بودن پیراهن و دامن زنان وجود ندارد و حتی دامن‌های کوتاهی با سبک فلاپر(برگرفته از نوعی رقص) در این دوره مد می‌شود. مد فلاپر که از محبوب‌ترین استایل‌های این دوره است شامل فرم‌های مردانه، سادگی، لباس‌های کوتاه، کلاه‌های تنگ و قالب سر، طرح‌های هندسی، الگوهای کلاسیک با تزئینات منجوق‌دوزی و جوراب‌های ساق بلند می‌شود.
شاید رنگ‌ها مهمترین عناصر این سبک باشند، رنگ‌هایی که اغلب جسورانه هستند. در سبک آرت دکو رنگ‌ها به چند دسته تقسیم می‌شوند، رنگ‌های روشن و درخشان مثل زرد قناری، سبز زمردی، آبی پرطاووسی، بنفش سلطنتی و قرمز درخشان، گروه دیگر رنگ‌های متالیکی همچون نقره‌ای، طلایی و ذغال سنگی براق هستند. کرم، بژ و قهوه‌ای هم از گروه رنگ‌های خنثی در این سبک بسیار پرکاربردند و آخرین گروه سیاه و سفید است که در کارهای کلاسیک کوکو شانل بسیار دیده‌اید.
در سبک آرت دکو علاوه بر رنگ، پارچه و بافت آن بسیار موفق‌تر از طرح لباس خودنمایی می‌کند. زیبایی بافت و نخ پارچه اهیمت بسیاری دارد و اغلب پارچه‌ها گرانبها و ارزشمند هستند.
همچنین در این دوره، هنرمندانی همچون رنه لالیک و کارتیه که هر دو طراح جواهرات بودند با استفاده از سنگ‌های قیمتی رنگی و طراحی جزئیات ظریف، سبک جذابی از جواهرات را پدید آوردند. برش‌های سنتی سنگ‌ها در سبک آرت دکو به حداقل می‌رسد و ویژگی رنگارنگی بیش از هرچیز در زیورآلات به چشم می‌خورد. برخی هنرمندان هم به استفاده از مواد جدیدی همچون کریستال، عاج و کروم در ساخت زیورآلات روی می‌آورند.
به عنوان طراحان پیشگام در سبک آرت دکو می‌توان به جان لانوین، ژان پاکین و پل پویرت اشاره کرد. البته نباید تاثیر فوق‌العاده کوکو شانل را نادیده گرفت، شانل با طراحی لباس‌های راحت و جذاب برای زنان نشان داد که زنان هم می‌توانند بدون لباس‌های سنگین و دست و پاگیر ساعت‌ها در یک مهمانی جنب و جوش کنند و لذت ببرند.