چانگ:تحت تاثیر کیارستمی، تارکوفسکی و هو شیائو-شین بودم/مصاحبه با کارگردان میناری
آب کرفس به زبان کره‌ای می‌شود میناری و در پخت غذاهای آسیایی زیاد استفاده می‌شود. لی آیزاک چانگ نام فیلم جدیدش را «میناری» گذاشت فیلمی که در جشنواره ساندنس کشف شد و هفته گذشته جایزه بهترین فیلم خارجی زبان را در مراسم گلدن گلوب برنده شد.
به نقل از گاردین، آب کرفس به زبان کره‌ای می‌شود میناری و در پخت غذاهای آسیایی زیاد استفاده می‌شود. لی آیزاک چانگ نام فیلم جدیدش را «میناری» گذاشت فیلمی که در جشنواره ساندنس کشف شد و هفته گذشته جایزه بهترین فیلم خارجی زبان را در مراسم گلدن گلوب برنده شد.
«میناری» براساس زندگی کودکی کارگردان است. لی آیزاک چانگ می‌گوید در کودکی کرفس را دوست نداشت اما مادربزرگش کرفس در مزرعه‌ای در آرکانزاس می‌کاشت.
این گیاه به دلیل شکوفا شدن در زمانی که دیگر گیاهان درگیر رشد هستند ، مشهور است - و این باعث می شود میناری نام مناسبی برای داستانی درباره مبارزه برای ریشه دواندن در سرزمینی جدید باشد ، همان کاری که خانواده چانگ هنگام ورود به آرکانزاس در دهه 1970 انجام دادند. میناری از نگاه دیوید یی هفت ساله روایت می‌شود ، داستان غنی دارد و غالباً درباره روابط خانوادگی ، هویت فرهنگی و مشکلاتی است که بچه ها با مادربزرگ مورد علاقه خود دارند ، مادربزرگی که می‌تواند عجیب و مایه خجالت شود. میناری سال گذشته جایزه بزرگ هیئت داوران و جایزه تماشاگران را در ساندنس برنده شد .
چانگ که اکنون در پاسادنا ، کالیفرنیا زندگی می‌کند ، در رشته محیط زیست در دانشگاه ییل تحصیل کرده و سپس برای تحصیل در رشته سینما به یوتا می رود. در سال 2007 او اولین فیلم بلند خود را با نام munyurangabo در رواندا ، به زبان کنیایی ساخت. حرکتی کاملا بلند پروازانه برای یک کارگردان تازه کار به نظر می‌رسید. چونگ می‌گوید :« من زیاد فکر نمی کنم که چطور می توانم کارگردانی را ادامه بدهم.»
این فیلم در جشنواره کن 2017 مورد توجه قرار گرفت و چونگ دو فیلم دیگر ساخت:«زندگی شانسی»؛«آسیب ابیگیل».
دو فیلمی که کم دیده شدند. چانگ می‌گوید:«اعتراف می‌کنم آن فیلم‌ها آوانگارد بودند. تحت تاثیر مینی مال‌ترین کارگردانان ساخته شدند.موولفانی مشهور عباس کیارستمی و آندری تارکوفسکی و هو شیائو-شین .راستش را بخواهید هنوز فیلم‌های آنها را دوست دارم.اما باید به این فهم می‌رسیدم که شاید ساخت چنین فیلم‌های مناسب من نباشد.این روزها از تماشای فیلم‌های بیلی وایلدر لذت می‌برم. منظورم این نیست که فیلم‌های هنری خودشان را جدی می‌گیرند.اما لازم بود که من کمی دیوانگی کنم و فیلم‌ها را خیلی جدی نگیرم!»
او پس از این دو فیلم کارگردانی را رها کرد.اما میناری از ارزیابی مجدد او از اهمیت سینما ناشی شد.«به دوستانم در آرکانزاس فکر کردم.فیلم‌هایی که باهم می دیدیم و گمان می‌کنم عمیقا می‌خواهم با مخاطب بیشتری ارتباط برقرار کنم.»